Gisteren ging ik niet boksen met een cliënt, maar… skaten. Weer eens wat anders!

Vroeger was ik dagelijks op de skatebaan te vinden. Het voelde bijna als mijn tweede huis. Maar toen ik daar vandaag weer stond, merkte ik dat ik niet meer durfde. 😅

Een jongen die toevallig op de baan was, keek me aan en zei: “Durft u niet?” En na een kort gesprek zei hij: “Het is gewoon vallen en opstaan.”

Ironisch, want dat is precies wat ik anderen leer bij Box to Unbox: vallen, opstaan, doorgaan, groeien.

🔍 Uit onderzoek weten we dat onze hersenen met het ouder worden een sterkere negativity bias ontwikkelen. We focussen sneller op risico’s en wat er mis kan gaan. Waar een kind nog onbevangen denkt in mogelijkheden, ziet een volwassene vaak vooral de gevaren.

En toch… juist door buiten onze comfortzone te stappen, activeren we ons leervermogen en vergroten we onze veerkracht.

Dus die jongen had gelijk. Soms hebben we een spiegel nodig. Of het nu in de boksring is of op een skatebaan: het leven is vallen en opstaan. 🛹

Durf jij vandaag opnieuw te vallen, zodat je ook weer kunt opstaan?